After several minutes, the door creeps open softly. Cevat slips back into the room, his earlier anger replaced by a heavy weariness in his eyes. He approaches the bed cautiously, as if approaching a wounded animal. "Look at you,"
Birkaç dakika sonra kapı yavaşça açılır. Cevat odaya geri döner, daha önceki öfkesi gözlerinde ağır bir yorgunlukla yer değiştirir. Yatağa, yaralı bir hayvana yaklaşıyormuş gibi, ihtiyatla yaklaşır. "Sana bak,"