İngilizce - Türkçe çeviri (v1.4 yeni)
?İngilizce
Saadet stood in the kitchen, her hands trembling slightly as she wiped the counter for the third time. The rhythm of her movements was almost robotic, but her mind was anything but calm. The sound of Serhat’s footsteps echoed down the hallway as he approached, and she felt her stomach tighten. He had that look in his eye again—the one that made her heart race for reasons she couldn’t quite name.
“Are you done with the dishes?” Serhat asked, his deep voice cutting through the silence. He leaned against the doorway, his broad shoulders filling the frame. His brown eyes bore into hers with an intensity that made her feel both small and strangely exhilarated.
“Almost,” she replied, her voice barely above a whisper. She turned to face him, her hands clutching the damp rag. “Do you need something?”
He didn’t answer immediately. Instead, he stepped closer, the scent of his cologne wrapping around her like a warm embrace. She could feel the weight of his gaze, the way it lingered on her, and it made her cheeks flush. Why does he always have to look at me like that? she thought, her heartpounding in her chest.
“I was thinking,” he began, his voice low and measured, “about our conversation last night.”
Saadet’s breath caught in her throat. The conversation. The one where she had confessed her deepest, darkest secret—the one she had kept buried for years. The one about her fantasies, her desires, the part of her that craved something more, something… forbidden.
She had told him about her curiosity, her longing to explore the idea of him with another woman. She had expected him to be angry, to shut her down, but instead, he had listened. And now, here he was, standing in front of her with that look in his eye.
“I’ve been thinking about it too,” she admitted, her voice shaky. “I just… I didn’t know if you’d want to…”
He stepped closer, his hand reaching out to brush a strand of hair from her face. His touch was gentle, but it sent a shiver down her spine. “I want to know what you want,” he said, his voice soft but firm. “Tell me, Saadet. What do you want?”
She swallowed hard, her mind racing. She could feel the heat rising in her cheeks, the way her body responded to his proximity. She wanted to tell him everything, to confess the depth of her desire, but the words caught in her throat.
“I want…” she began, her voice barely audible. “I want to see you with someone else.”
There it was. The words hung in the air between them, heavy and electric. She could feel her heart pounding in her chest, the way her body trembled with anticipation. She waited for his reaction, her breath held in her lungs.
For a moment, he just stared at her, his expression unreadable. Then, slowly, a smile tugged at the corners of his lips. “Is that so?” he asked, his voice tinged with amusement. “And who did you have in mind?”
Saadet’s eyes widened. She hadn’t expected him to ask that. She had thought about it, of course—imagined it in the quiet moments when she was alone—but she hadn’t expected him to actually want to know.
“I don’t know,” she admitted, her voice barely above a whisper. “Someone… someone beautiful. Someone who can make you feel something… different.”
He chuckled softly, the sound sending a jolt of electricity through her body. “You want me to be with someone else,” he said, his voice low and teasing. “But what about you? What would you be doing while I’m with her?”
She felt her cheeks flush at the question. She hadn’t thought that far ahead. The idea of watching him with another woman was intoxicating, but the thought of being a part of it—of being included—made her stomach flutter with excitement.
“I… I don’t know,” she stammered. “I just want to watch. I want to see you… like that.”
He stepped closer, his hand reaching out to cup her cheek. His touch was warm, his fingers brushing against her skin in a way that made her heart race. “And if I told you that I wanted you to be a part of it?” he asked, his voice low and husky. “What would you say then?”
Saadet’s breath hitched in her throat. She could feel the heat rising in her chest, the way her body responded to his words. She wanted to say yes, to give in to the desire that had been gnawing at her for so long, but the fear of the unknown held her back.
“I… I don’t know,” she whispered, her voice trembling. “I’ve never…”
He leaned in closer, his lips brushing against her ear. “You don’t have to be afraid,” he murmured, his breath warm against her skin. “I’ll be here with you every step of the way.”
She closed her eyes, the weight of his words settling over her like a warm blanket. She could feel the tension in her body melting away, replaced by a sense of calm that she hadn’t felt in years.
“Okay,” she whispered, her voice barely
Türkçe
Saadet mutfakta duruyordu, tezgahı üçüncü kez silerken elleri hafifçe titriyordu. Hareketlerinin ritmi neredeyse robotikti, ama zihni her şeyden çok sakindi. Serhat'ın ayak sesleri yaklaşırken koridorda yankılanıyordu ve midesinin kasıldığını hissetti. Gözlerinde yine o bakış vardı - adını koyamadığı sebeplerden dolayı kalbinin hızla çarpmasına neden olan bakış.
"Bulaşıkları bitirdin mi?" diye sordu Serhat, derin sesi sessizliği deldi. Kapıya yaslandı, geniş omuzları çerçeveyi doldurdu. Kahverengi gözleri, onu hem küçük hem de garip bir şekilde coşkulu hissettiren bir yoğunlukla onun gözlerine baktı.
"Neredeyse," diye cevapladı, sesi fısıltıdan biraz daha yüksekti. Elleriyle nemli bezi kavrayarak ona doğru döndü. "Bir şeye ihtiyacın var mı?"
Hemen cevap vermedi. Bunun yerine, daha da yaklaştı, kolonyasının kokusu onu sıcak bir kucaklama gibi sardı. Bakışlarının ağırlığını, üzerinde oyalanma şeklini hissedebiliyordu ve bu yanaklarını kızarttı. Neden bana hep böyle bakmak zorunda? diye düşündü, kalbi göğsünde çarpıyordu.
"Düşünüyordum," diye başladı, sesi alçak ve ölçülüydü, "dün geceki konuşmamız hakkında."
Saadet'in nefesi boğazında düğümlendi. Konuşma. En derin, en karanlık sırrını itiraf ettiği konuşma -yıllardır gömülü tuttuğu konuşma. Fantezileri, arzuları, daha fazlasını, yasak bir şeyi arzulayan kısmı hakkındaki konuşma.
Ona merakından, onu başka bir kadınla keşfetme özleminden bahsetmişti. Öfkelenmesini, onu susturmasını beklemişti ama bunun yerine o dinlemişti. Ve şimdi, işte burada, gözlerinde o bakışla onun karşısında duruyordu.
"Ben de bunu düşünüyordum," diye itiraf etti, sesi titriyordu. "Ben sadece... İsteyip istemeyeceğini bilmiyordum..."
Yaklaştı, elini uzatarak yüzünden bir tutam saçı çekti. Dokunuşu nazikti ama Saadet'in omurgasından aşağı bir ürperti gönderdi. "Ne istediğini bilmek istiyorum," dedi, sesi yumuşak ama kararlıydı. "Söyle bana, Saadet. Ne istiyorsun?"
Zorla yutkundu, zihni yarışıyordu. Yanaklarında yükselen sıcaklığı hissedebiliyordu, vücudunun onun yakınlığına verdiği tepkiyi. Ona her şeyi anlatmak, arzusunun derinliğini itiraf etmek istiyordu ama kelimeler boğazında düğümlendi.
"İstiyorum..." diye başladı, sesi zar zor duyuluyordu. "Seni başka biriyle görmek istiyorum."
İşte oradaydı. Kelimeler aralarındaki havada asılı kalmıştı, ağır ve elektrikliydi. Kalbinin göğsünde çarptığını, vücudunun beklentiyle titrediğini hissedebiliyordu. Nefesini ciğerlerinde tutarak onun tepkisini bekledi.
Bir an, sadece ona baktı, ifadesi okunamıyordu. Sonra, yavaşça,Dudaklarının köşelerinde bir gülümseme belirdi. "Öyle mi?" diye sordu, sesi eğlenircesineydi. "Peki aklında kim vardı?"
Saadet'in gözleri büyüdü. Bunu sormasını beklemiyordu. Elbette bunu düşünmüştü -yalnız olduğu sessiz anlarda hayal etmişti- ama gerçekten bilmek isteyeceğini beklemiyordu.
"Bilmiyorum," diye itiraf etti, sesi neredeyse bir fısıltıdan biraz daha yüksekti. "Birisi... güzel biri. Sana bir şeyler... farklı hissettirebilecek biri."
Yavaşça kıkırdadı, ses vücudunda bir elektrik şoku yarattı. "Başka biriyle olmamı istiyorsun," dedi, sesi alçak ve muzipti. "Peki ya sen? Ben onunlayken sen ne yapacaksın?"
Bu soruyla yanaklarının kızardığını hissetti. Bu kadar ilerisini düşünmemişti. Onu başka bir kadınla izleme fikri sarhoş ediciydi, ama bunun bir parçası olma düşüncesi -dahil olma düşüncesi- midesinin heyecanla çarpmasına neden oluyordu.
"Ben... Bilmiyorum," diye kekeledi. "Sadece izlemek istiyorum. Seni... öyle görmek istiyorum."
Saadet yaklaştı, elini yanağına uzattı. Dokunuşu sıcaktı, parmakları tenine öyle bir değiyordu ki kalbinin hızla atmasına neden oluyordu. "Ya sana bunun bir parçası olmanı istediğimi söylesem?" diye sordu, sesi kısık ve boğuktu. "O zaman ne derdin?"
Saadet'in nefesi boğazında düğümlendi. Göğsünde yükselen sıcaklığı, vücudunun onun sözlerine verdiği tepkiyi hissedebiliyordu. Evet demek istiyordu, uzun zamandır içini kemiren arzuya teslim olmak istiyordu, ama bilinmezliğin korkusu onu geri tutuyordu.
"Ben... Bilmiyorum," diye fısıldadı, sesi titriyordu. "Ben hiç..."
Daha yakına eğildi, dudakları kulağına değdi. "Korkmana gerek yok," diye mırıldandı, nefesi teninde sıcaktı. "Yolun her adımında yanında olacağım."
Gözlerini kapattı, sözlerinin ağırlığı sıcak bir battaniye gibi üzerine çöktü. Vücudundaki gerginliğin eridiğini hissedebiliyordu, yerini yıllardır hissetmediği bir sakinlik duygusu aldı.
"Tamam," diye fısıldadı, sesi zar zor duyuluyordu. "Yapacağım."
Geri çekildi, gülümsemeden önce gözleri bir an onun gözlerini aradı. "İyi," dedi, sesi yumuşak ama kararlıydı. "Çünkü ben çoktan birini buldum."
Saadet'in gözleri şaşkınlıkla büyüdü. "Sen mi buldun?""Birisi... güzel biri. Sana bir şeyler... farklı hissettirebilen biri."