Yet, today, we are weighted down by numberless ideological
rituals, both political and ecclesiastical. We stand up for national anthems and salute flags in a day when nation-states have
become antiques. In church, we doze through rituals that lack
any living meaning. Schools, colleges, businesses, and families
use once-vital ritual forms to keep people in line or to foster
some ideology. For some, grace at table is only a way to quiet
the kids.
Ancak bugün, hem politik hem de dini olmak üzere sayısız ideolojik
ritüelin ağırlığıAltında eziliyoruz. Ulus devletlerin antika haline geldiği bir günde, ulusal marşlar için ayağa kalkıyoruz ve bayraklara selam veriyoruz. Kilisede, herhangi bir canlı anlamı olmayan ritüellerle
uyuyoruz. Okullar, kolejler, işletmeler ve aileler, insanları hizaya sokmak veya
biraz ideoloji beslemek için bir zamanlar hayati önem taşıyan ritüel biçimlerini kullanıyor. Bazıları için, sofrada lütuf göstermek yalnızca çocukları susturmanın bir yolu.